تبلیغات کلیکی و کسب در آمد لطفا کلیک کنید برای حمایت از ما

جستجو در کل مطالب این وبلاگ

۱۳۸۸ شهریور ۶, جمعه

دستورالعمل روش های پیشگیری از بارداری قسمت 2 وآخر

موارد قابل توجه در پیگیری ها و مراجعه های بعدی:

* در صورت تاخیر بیش از ۲ هفته برای تزریق بعدی و وجود قاعدگی ماهیانه درطول استفاده از این

روش، بررسی احتمال بارداری و تذکر به استفاده از یک روش دیگر (مانند کاندوم) تا قاعدگی بعدی

ضروری است. درصورت وجود آمنوره به دلیل تزریق آمپول و تاخیر بیش از ۲ هفته، تزریق بعدی پس از

دریافت پاسخ منفی آزمایش بررسی بارداری، انجام خواهد شد.

* در موارد قطع قاعدگی (آمنوره) در استفاده کنندگان از روش، اطمینان دادن به فرد در ارتباط با عادی و

بی خطربودن این مسئله (قطع خونریزی ماهانه-آمنوره) ضروری است. همچنین فرد باید مطمئن شود

که قطع قاعدگی دلیل وجود بارداری نخواهد بود.

* در صورت بروز لکه بینی یا خونریزی بین دوره های قاعدگی، باید گیرنده خدمت از عادی، شایع و بی

خطر بودن این عارضه اطمینان خاطر یابد. اگر خونریزی ادامه یابد، گیرنده خدمت باید به مراکز مربوطه

ارجاع شود.(بخش برخورد با عوارض شایع)

* خونریزی قاعدگی شدید یا طولانی (خون ریزی قاعدگی شدید یا طولانی: مقدار خونریزی یا مدت آن

دو برابر معمول باشد) نادر، اما مهم بوده و نیازمند توجه پزشکی است.

* سابقه سردرد شدید(میگرن)، مانع استفاده از DMPA نیست. اگر مصرف DMPA با شروع و یا تشدید

سردرد، تاری دید، از بین رفتن موقت بینایی، برق زدن در چشم (فلاشینگ)، دیدن خطوط زیگزاگی و یا

اختلال در تکلم و حرکت همراه گردد، استفاده از یک روش غیر هورمونی توصیه می شود. همچنین برای

آغاز درمان مناسب، ارجاع این فرد ضرورت خواهد داشت.

* اگر مشکلی وجود نداشته باشد و فرد مایل به ادامه استفاده از DMPA باشد، ضمن ارائه خدمت

مطابق دستورالعمل، به فرد تذکر داده می شود که پس از سه ماه، برای تزریق نوبت بعدی ( تزریق در

فاصله ۱۴ + ۹۰ روز انجام پذیر است) مراجعه نماید.

* در هر مراجعه برای تزریق بعدی باید رضایت از روش، شکایت ها، هشدارها و عارضه ها مورد سوال و

بررسی قرار گیرد.

استفاده از DMPA پیش از زایمان اول :

۱/ ممکن است باعث تاخیر در بازگشت باروری شود .

۲/ مصرف آن در افراد زیر ۱۶ سال، با توجه به احتمال اثر منفی بر رشد استخوانی توصیه نمی شود.

حاملگی هم زمان با استفاده از DMPA :

اگر هم زمان با استفاده از DMPA بارداری اتفاق بیافتد، احتمال افزایش مرگ و میر نوزادی و نئوناتال به

علت کاهش وزن هنگام تولد (IUGR) وجود دارد. بنابراین در بارداری های هم زمان با استفاده از این

روش، نیاز به دقت بیشتر در مراقبت ها و (در صورت لزوم) ارجاع به متخصص زنان است.

برگشت باروری پس از قطع روش:

۱/ ممکن است بازگشت باروری در کاربر DMPA پس از قطع استفاده از روش با تاخیر مواجه گردد‏، این

تاخیر بطور معمول حدود ۹-۸ ماه پس از آخرین تزریق بطول می انجامد.

۲/ تزریق DMPA ناباروری دایمی ایجاد نمی کند.

۳/ اگر فرد نخواهد باردار شود و نیز مایل به ادامه استفاده از DMPA نباشد، علیرغم تاخیری که در

بازگشت باروری با استفاده از DMPA پس از پایان مدت ۳ ماهه وجود دارد، باید از یک روش دیگر

پیشگیری از بارداری استفاده نماید.

آی-یو-دی کاپر تی (TCu ۳۸۰ A)

توضیح روش:

این نوع آی – یو- دی یک وسیله کوچک حاوی مس است که در داخل رحم کار گذاشته شده و تا ده سال

از بارداری پیش گیری می کند. ارائه خدمت این روش توسط پزشک، ماما و یا کارکنان بهداشتی آموزش

دیده صورت می گیرد.

مکانیسم عمل:

۱/ ایجاد التهاب در حفره رحم و صدمه به اسپرم،

۲/ اختلال در حرکات لوله های رحمی و جلوگیری از انتقال اسپرم و رسیدن آن به تخمک.

اثربخشی:

اثربخشی آی یودی TCu ۳۸۰ A حدود ۹۹/۲درصد می باشد.

مزیت ها:

* اثربخشی بالا،

* قابلیت برگشت باروری بلافاصله پس از خروج IUD،

* طولانی مدت بودن اثر پیشگیری از بارداری (۱۰سال)،

* نیاز نداشتن به یادآوری روزانه،

* عدم تاثیر بر شیردهی،

* نداشتن آثار و عوارض هورمونی،

* قابل استفاده دراوایل دوران منوپوز ،‏‏ ‏

* عدم تداخل با تماس جنسی،

* تداخل نداشتن با مصرف داروها.

عیب ها:

* لزوم کارگذاری و خروج توسط فرد دوره دیده،

* خروج خودبخودی،

* عدم پیشگیری از انتقال بیماری های منتقله از راه تماس جنسی(STIs)،

* لزوم معاینه دوره ای.

عوارض شایع و برخورد با آن ها:

۱/ افزایش خونریزی و درد هنگام قاعدگی: به فرد آگاهی لازم داده می شود که این مشکل طی ۳-۲ ماه

پس از گذاردن IUD رفع خواهد شد. در صورت نیاز، درمان با داروهایی مانند ایندومتاسین، مفنامیک

اسید (روزانه ۳ بار و در هربار ۲ کپسول۲۵۰ میلی گرمی بمدت ۵ روز)، … و آهن آغاز می شود. اگر

مشکل خونریزی و درد زمان قاعدگی با این درمان برطرف نگردد، علت آن بررسی و در صورت نیاز باید

IUD را خارج نمود.

۲/ خونریزی نامنظم و لکه بینی بین قاعدگی ها: بــــــه فرد آگاهی داده می شود که این مشکل در

عرض ۳-۲ ماه برطرف خواهد شد. اگر مشکل پس از گذشت ۳-۲ ماه ادامه یافت، ارجاع به متخصص زنان

ضرورت می یابد.

۳/ افزایش ترشحات واژینال: درصورت افزایش ترشح واژینال، نوع آن بررسی و سپس درمان آغاز می

گردد. درصورت نیاز، ارجاع به متخصص زنان ضروری است. (ترشحات عفونی بدبو، همراه با سوزش و

خارش بوده و رنگ آن با ترشحات غیرعفونی تفاوت دارد).

عوارض غیرشایع و برخورد با آن ها:

۱/ بیماری های التهابی لگن ( PID ): در۲۰ روز اول پس از کارگذاری مشاهده می شود. دلیل اصلی آن

تشخیص ندادن عفونت موجود قبل از IUD گذاری و یا رعایت نکردن استریلیتی در زمان جای گذاری

است. باید در این موارد فرد را به بیمارستان ارجاع نمود.

۲/ سوراخ شدن رحم هنگام کارگذاری (که به دو صورت اتفاق می افتد):

الف- با علائم بالینی: معمولا هنگام اندازه گیری عمق رحم (با هیسترومتر) و یا کارگذاری IUD رخ داده و

فرد احساس درد دارد.

ب- بدون علائم بالینی: علامتی نداشته و از علائم پی بردن به آن کوتاه شدن طول نخ است.

در موارد احتمال سوراخ شدن رحم، در صورت امکان باید IUD را خارج کرده و فرد را به متخصص زنان یا

بیمارستان ارجاع داد.

موارد منع مصرف مطلق :

* شک یا اطمینان به حاملگی،

* سابقه PID با بستری در بیمارستان ،

* رحم با شکل غیر طبیعی،

* بیماری ویلسون یا حساسیت به مس (برای IUD های مس دار)،

* نقص سیستم ایمنی،

* نئوپلازی درمان شده سرویکس،

* فیبرومی که اندازه و شکل رحم را تغییر داده باشد،

* خون ریزی شدید قاعدگی (دفع لخته) یا آنمی شدید،

* خونریزی واژینال بدون علت مشخص،

* اختلالات انعقادی،

* سابقه بارداری خارج رحمی،

* شک به وجود بدخیمی رحم یا سرویکس و یا قطعیت وجود آن،

* پاپ اسمیر غیر طبیعی ،

* در فاصله زمانی درمان و پیگیری مول (حداقل ۱ سال)،

* نداشتن سابقه زایمان،

* سل لگنی.

موارد منع مصرف نسبی :

* سابقه PID بدون بستری در بیمارستان،

* داشتن شریک های جنسی متعدد (در زن یا همسر وی) ،

* بیماری های دریچه ای قلب که نیاز به دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی پیش از گذاشتن IUD داشته

باشند،

* ابتلای به STIs یا سابقه آن (ابتلای اخیر)،

* اندومتریت پس از زایمان و یا سقط عفونی در ۳ ماه گذشته،

* سرویسیت و واژینیت درمان نشده .

توجه: استفاده از IUD در افراد دیابتی نیاز به کنترل دارد.

زمان شروع استفاده از IUD:

۱. در زمان قاعدگی: باتوجه به اطمینان از باردار نبودن، نرمی سرویکس و راحت تر بودن ارائه خدمت،

کارگذاری IUD در ۵ روز اول خونریزی قاعدگی توصیه می شود.(خونریزی و درد ناشی از کارگذاری IUD، با

خونریزی و درد دوران قاعدگی پوشیده خواهد شد).

۲/ پس از زایمان (طبیعی، سزارین): کوتاه ترین فاصله زمانی ممکن برای آغاز استفاده از IUD، ۶ هفته

پس از زایمان طبیعی یا سزارین است. ضمنا شیردهی مانع گذاشتن IUD نبوده و IUDاثری بر شیر مادر

ندارد .

۳/ پس از سقط یا کورتاژ: پس ازسقط یا کورتاژ زیر ۱۲ هفته و به شرط عفونی نبودن آن، می توان در ۵

روزاول پس از سقط IUD گذاری را انجام داد. در موارد سقط بالای ۱۲ هفته، این کار باید با ۶ هفته تاخیر

و پس از بررسی های لازم توسط متخصص انجام شود.

۴/ در مادران شیردهی که قاعدگی آن ها برنگشته است: IUD را می توان ۶ هفته پس از زایمان با

انحام آزمایشβ-HCG و اطمینان از عدم بارداری کارگذاشت.

آزمایش ها و معاینه های لازم:

اولین مراجعه :

۱/ معاینه لگنی برای بررسی اندازه و وضعیت رحم و آدنکس ها .

۲/ بررسی موارد کنتراندیکاسیون های مطلق و نسبی.

مراجعه های بعدی:

۱/ دیدن نخ IUD (معاینه توسط خود فرد لازم نیست): بررسی نخIUD پس از اتمام اولین دوره خونریزی

قاعدگی بعد از گذاشتن IUD انجام شده و کنترل های بعدی آن هر ۶ ماه یکبار( در غیر از زمان قاعدگی)

صورت خواهد گرفت. شایان ذکر است که در چند ماه اول پس از گذاشتن IUD و بویژه در دوران قاعدگی

احتمال خروج خودبخود آن وجود دارد. در صورت افزایش طول نخ و یا در حال خروج بودن آن، باید نسبت به

خروج کامل IUD اقدام شود. بلافاصله پس از خروج IUD و در صورت مناسب بودن شرایط فرد(حامله

نبودن، نداشتن عفونت و تقاضا برای ادامه روش)، می توان نسبت به گذاردن IUD جدید اقدام کرد.

۲/ معاینه لگنی برای بررسی ترشح ها و حساسیت رحم و آدنکس ها،

۳/ انجام پاپ اسمیر براساس دستورالعمل کشوری،

۴/ بررسی وضعیت رضایت مندی، داشتن مشکل با استفاده از IUD، تقاضا برای تغییر روش و یادآوری

مسایلی که فرد درصورت بروز آن ها باید مراجعه نماید.

تذکر: درصورت رویارویی با هر کدام از علائم، عارضه ها و هشدارها مراجعه به مراکز ارائه خدمت ضروری

است.

هشدارها و چگونگی برخورد با آن ها

۱/ دیده نشدن نخ یا عدم لمس نخ IUD توسط فرد معاینه کننده: اگر نخ IUD دیده نشود، باید برای

بررسی بیشتر از نظر حاملگی، پاره شدن نخ، سوراخ شدن رحم، ورود IUD به حفره شکمی و خروج

IUD سونوگرافی درخواست شده و در صورت نیاز ارجاع صورت گیرد.

۲/ تاخیر قاعدگی: در موارد تاخیر قاعدگی، آزمایش بارداری برای حصول اطمینان درخواست می شود.

اگر پاسخ آزمایش بارداری هم زمان با استفاده از IUD مثبت باشد، باید حاملگی را از نظر داخل و یا

خارج رحمی بودن بررسی نمود. شانس بارداری خارج رحمی با استفاده از IUD افزایش نیافته ولی

درصورت وقوع حاملگی هم زمان با استفاده از IUD باید بارداری خارج رحمی را مد نظر داشت.

۳/ درموارد:

الف- حاملگی داخل رحمی: اگر درنیمه اول حاملگی باشد و نخ IUD دیده نشود فرد ارجاع خواهد شد

ولی اگر بتوان نخ را دید، سعی می شود که با کشیدن آن IUD را خارج کرد. اگر این مانور با موفقیت

همراه نباشد، ارجاع به متخصص انجام خواهد شد. درنیمه دوم حاملگی، با هر شرایطی (دیده شدن یا

دیده نشدن نخ) ارجاع فرد انجام می شود.

ب- حاملگی خارج رحمی: فرد را باید فورا به بیمارستان ارجاع داد.

شایان ذکر است که:

* درصورت ادامه حاملگی با داشتن IUD، باید به فرد هشدار داد که اگر به هر کدام از علائم عفونت مانند

تب، علائم شبه آنفلوانزا، درد شکمی و خونریزی دچار شود، ضرورت دارد که در اولین فرصت به مرکز

بهداشتی درمانی برای ارجاع فوری و یا مستقیما و فوری به بیمارستان مراجعه نماید.

* درصورت سقط با IUD (بویژه در سه ماهه دوم)، خطر سپتی سمی وجود دارد.

* اگر بارداری با داشتن IUD تا ترم ادامه یابد، وجود IUD در رحم باعث ناهنجاری جنینی نخواهد شد.

۴/ وجود علائمی چون درد پایین شکم، ترشح واژینال چرکی وبدبو، تب و لرز، استفراغ و حرکت دردناک

سرویکس احتمال وجود بیماری های التهابی لگن را مطرح نموده و باید فرد به بیمارستان ارجاع شود.

۵/ بدخیمی دستگاه تناسلی: اگر هر کدام از موارد بدخیمی دستگاه تناسلی قطعیت پیدا کند، باید IUD

را خارج نموده و فرد را به متخصص ارجاع داد.

پیگیری:

مراجعه های پیگیری IUD در مراکز ارائه خدمت به دو دسته بوده و به شرح زیر انجام می شوند:

* مراجعه هایی که به منظور کنترل انجام می شوند: ۱ ماه پس از کارگذاری IUD (پس از پایان خونریزی

قاعدگی) و سپس هر شش ماه یک باردر دوره پاکی برای بررسی نخ IUD.

* مراجعه پس از پایان مدت اثربخشی IUD: برای خروج IUDو درصورت نیاز جای گذاری IUD جدید.

خروج IUD:

اگر فرد بخواهد که IUD را زودتر از پایان مدت اثر آن خارج نموده و نیز تمایلی به بارداری نداشته باشد،

باید در زمان قاعدگی برای خارج نمودن IUD به مرکز ارائه خدمت مراجعه نموده و پس از خارج نمودن آن

بلافاصله از یک روش دیگر پیش گیری از بارداری استفاده نماید. اگر IUD درزمانی غیر از دوران قاعدگی

خارج شود، احتمال ‏بارداری وجود داشته و درصورت وجود تماس جنسی درعرض ۷۲ ساعت گذشته،

استفاده از روش های اورژانس پیش گیری از بارداری ضرورت دارد.

بستن لوله های رحمی (توبکتومی)

توضیح روش :

بستن لوله های رحمی در خانم ها یک عمل جراحی ساده و بی خطر است. در این عمل لوله های

رحمی متقاضی طی بیهوشی عمومی (یا بی حسی موضعی) بسته می شود. این عمل توسط

متخصص زنان یا جراح عمومی، بصورت سرپایی (و یا یک روز اقامت) در بیمارستان قابل انجام است.

مکانیسم عمل:

با بسته شدن لوله های رحمی(حد فاصل رحم و تخمدان ها) از رسیدن اسپرم و تخمک به یکدیگر و

تشکیل سلول تخم جلوگیری بعمل می آید.

اثربخشی:

میزان شکست این روش درسال اول بین ۰/۵ تا ۰/۷ درصد است. احتمال حاملگی بعد از عمل در خانم

های زیر ۳۵ سال تا میزان ۱/۷ برابر افزایش می یابد. اثربخشی روش تا ۱۰ سال پس از عمل بیش از

۹۸% گزارش شده است.

مزیت ها:

* دایمی بودن،

* اثر بخشی بالا،

* عدم نیاز به یاد آوری و مراجعه مکرر،

* نداشتن عارضه برای سلامتی فرد استفاده کننده روش در دراز مدت،

* تاثیر نداشتن در روابط جنسی،

* کاهش ابتلا به سرطان تخمدان.

عیب ها:

* نیاز به عمل جراحی،

* پرهزینه و دشوار بودن عمل جراحی برگشت باروری .

عوارض غیرشایع و چگونگی برخورد با آن ها

۱/ احتمال تغییر میزان قاعدگی،

۲/ افزایش احتمال حاملگی خارج از رحمی (در صورت وقوع بارداری)،

۳/ احتمال ایجاد کیست تخمدان،

۴/ TL مانند سایر اعمال جراحی می تواند خطرهای بیهوشی را (به میزان بسیارکم) به همراه داشته

باشد.

در صورت بروز هر کدام از عارضه های نادر اشاره شده، فرد به متخصص زنان ارجاع می شود.

موارد تاخیر عمل جراحی TL:

* بیماری های التهابی لگن در سه ماهه اخیر ،

* بیماری های تروفوبلاستیک بدخیم،

* سابقه اخیر بیماری های قلبی حاد،

* ابتلا به ترومبوز وریدهای عمقی (DVT) یا آمبولی ریه ،

* خونریزی واژینال بدون علت مشخص،

* مشکلات دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان مانند پره اکلامپسی شدید، اکلامپسی، پارگی کیسه

آب (بیش از ۲۴ساعت)، تب زمان زایمان یا بلافاصله پس از آن، وجود عوارض پس از زایمان مثل خونریزی

و عفونت سایر نقاط بدن (داشتن شرایط نامساعد جسمی)،

* بیماری های فعال مقاربتی (STIs)،

* سرطان های لگن.

نکته های مهم :

* بستن لوله های رحمی درصورت وجود هرکدام از مشکلات فوق، پس از رفع مشکل انجام خواهد شد.

* بایستی قبل از TL، ضمن مشاوره دقیق به زن و شوهر درمورد کم بودن احتمال موفقیت، پرهزینه و

دشواربودن عمل جراحی برگشت توانایی باروری تذکر داد.

* این روش برای زوجینی که خانواده خود را از نظر تعداد فرزند کامل نموده و از زندگی با ثباتی

برخوردارند، مناسب است. قبل از عمل بایستی رضایت متقاضی خدمت و همسر وی کسب شود.

* بجز موارد عنوان شده فوق منع خاصی برای زمان انجام عمل مطرح نیست. لازم است با توجه به

فاکتورهای سن، تعداد و سن فرزندهای متقاضی، ضمن انجام مشاوره به متقاضی در اتخاذ تصمیم

مناسب کمک شود.

زمان انجام عمل TL :

۱. در صورت اطمینان از باردار نبودن متقاضی، بستن لوله های رحمی در هر زمانی از سیکل قاعدگی

امکان پذیر است (دوهفته اول سیکل قاعدگی دوره زمانی مناسب تری است) .

۲/ پس از زایمان طبیعی.

۳/ هنگام سزارین (بستن لوله های رحمی براحتی امکان پذیر است).

توجه: پس از سقط و نیز در فاصله زمانی ۴۲-۷ روز پس از زایمان، زمان مناسبی برای انجام عمل

توبکتومی نیست.

تکنیک عمل جراحی TL :

بستن لوله های رحمی در خانم ها به دو روش عمده انجام می شود:

۱/ روش شکمی که به سه شکل:

الف – لاپاراسکوپی

ب- لاپاراتومی

پ- مینی لاپاراتومی

می باشد. در این روش با ایجاد یک برش کوچک (۳-۲ سانتیمتری) در پایین شکم، لوله های رحمی را

گرفته و با برداشتن قطعه ای از لوله و یا مسدود کردن آن توسط نخ، حلقه، کلیپس و یا منعقد کردن لوله

با روش الکترو کوآگولاسیون، عمل TL انجام می شود. امروزه در بسیاری از کشورها این عمل به روش

لاپاراسکوپی انجام می شود.

۲/ روش واژینال (کولپوتومی): یک روش غیر رایج است که از طریق کولپوتومی انجام میشود.

آزمایش ها و معاینه های لازم:

۱/ گرفتن سابقه بیماری ها،

۲/ انجام گراویندکس،

۳/ سایر آزمایش ها (براساس دستورالعمل معاون سلامت در مورد اعمال جراحی غیر اورژانس)،

۴/ معاینه لگنی،

۵/ اندازه گیری فشار خون،

۶/ پاپ اسمیر (مطابق دستورالعمل کشوری).

تذکرها:

* نخوردن مایعات و مواد غذایی حداقل ۸ ساعت قبل از عمل،

* مصرف نکردن دارو ۲۴ ساعت قبل از عمل ( مگر به تجویز پزشک)،

* حمام کردن شب قبل از عمل،

* استفاده از لباس های تمیز و راحت،

* نداشتن لوازم زینتی و لاک ناخن،

* داشتن همراه برای برگشت به منزل (درصورت امکان).

تذکرهای بعد از عمل توبکتومی:

۱/ مراقبت های بعد از عمل :

* حمام کردن روزانه،

* استفاده از مسکن (در موارد احساس درد)،

* تمیز و خشک نگه داشتن محل بخیه،

* نداشتن رابطه زناشویی حداقل تا یک هفته (اگر درد پس از یک هفته ادامه یابد، لازم است که تا زمان

رفع درد از رابطه جنسی خودداری گردد)،

* خودداری از برداشتن اجسام و اشیای سنگین تا یک هفته.

۲/ نیاز نداشتن به استفاده از روش مضاعف.

هشدار ها و چگونگی برخورد با آن ها:

۱/ تب بالاتر از ۳۸ درجه،

۲/ درد و تورم محل عمل و خروج چرک و خون از آن تا یک هفته،

۳/ درد شکمی که بدتر شده یا از بین نرود،

۴/ اسهال،

۵/ از حال رفتن.

در صورت بروز هر کدام از موارد فوق، فرد به بیمارستان ارجاع خواهد شد.

مراجعه های پی گیری و اقدامات مربوطه:

۱/ تعیین زمان مراجعه بعدی: مراجعه درفاصله ۱۴-۷ روز بعد از عمل به منظور کشیدن بخیه ها و معاینه

محل عمل.

۲/ داشتن IUD و انجام TL: لزوم مراجعه فرد در اولین سیکل قاعدگی پس از عمل، برای خروج IUD .

۳. بررسی رضایت از عمل، عارضه ها، هشدارها، راهنمایی و مشاوره (در صورت وجود مشکل خاص) از

کارهای لازم در مراجعه های پی گیری است.

حاملگی در افراد TL شده:

حاملگی در افراد TL شده بسیار کم بوده، ولی درصورت تاخیرقاعدگی، تهوع، حساس شدن پستان ها،

درد و حساسیت زیر شکم و خونریزی واژینال بررسی آن ضروری است.

حاملگی بعد از TL، بدون وجود هیچ اشکال تکنیکی در عمل بستن لوله های رحمی ممکن خواهد بود.

با توجه به خارج رحمی بودن نیمی از موارد حاملگی های پس از TL (با روش کواگولاسیون)، هر مورد

شک به حاملگی باید از نظر EP نیز بررسی گردد (ارجاع به متخصص زنان).

سن مناسب برای بستن لوله های رحمی:

این عمل برای خانم های مولتی پار بالای ۳۵ سال بسیار مناسب است. درمورد متقاضیان زیر ۳۰ سال

با توجه به احتمال طلاق، ازدواج مجدد و … بهتر است انجام عمل مشروط به به مشاوره دقیق شده و با

درنظر گرفتن احتیاط های لازم گردد.

بستن لوله های اسپرم بر (وازکتومی بدون تیغ جراحی)

توضیح روش:

وازکتومی بدون تیغ جراحی یک روش دایمی پیشگیری از بارداری برای آقایان است. این روش با یک

عمل جراحی سرپایی و بی حسی موضعی و معمولا” کوتاه تر از ۲۰ دقیقه انجام می گیرد. طی این

عمل لوله های اسپرم بر، از طریق ایجاد یک سوراخ کوچک بر روی کیسه بیضه ها بسته می شوند.

مکانیسم عمل:

بسته شدن لوله های اسپرم بر از ورود اسپرم ها به مایع منی جلوگیری می نماید. در این حالت مایع

منی فرد بدون اسپرم بوده و لقاح صورت نخواهد گرفت.

اثربخشی :

یکی از اثربخش ترین روش های پیشگیری از بارداری است. با پیگیریهای بعد ازعمل و انجام دونوبت

آزمایش آنالیز اسپرم پس از عمل جراحی که نبودن اسپرم در مایع منی را تایید کند، میزان موفقیت

نزدیک به ۱۰۰% است.

مزیت ها:

* اثربخشی بالا.

* دایمی بودن.

* تداخل نداشتن با فعالیت جنسی.

* عدم نیاز به یادآوری و مراجعه های مکرر.

* نداشتن اثر منفی بر قدرت مردانگی، میل جنسی و صفت های ثانویه مردانه (ریش، سبیل و صدای

مردانه).

* عارضه نداشتن برای سلامتی استفاده کننده از روش در دراز مدت.

* تاثیرنداشتن بر حجم و ظاهر مایع منی و کیفیت تماس جنسی.

* افزایش لذت جنسی بدلیل از بین رفتن نگرانی حاملگی نا خواسته.

* اثربخشی بیشتر، نیاز کمتر به مراقبت های قبل و پس ازعمل، احتمال بیشتر در موفقیت عمل

بازگشت، زمان کوتاه تر عمل جراحی، امکان کسب اطمینان از موفقیت عمل و عارضه های کمتر در

مقایسه با بستن لوله های رحمی.

* چاق نشدن فرد پس از عمل.

عوارض شایع وچگونگی برخورد با آن ها:

وازکتومی عارضه دراز مدت قابل توجه و سیستمیک نداشته و عارضه های احتمالی محدود به محل

عمل می باشد. این عارضه ها شامل درد، سوزش و کبودی مختصر ناحیه عمل بوده که عموما” بعد از

حداکثر یک هفته برطرف می شوند.

عوارض غیرشایع و چگونگی برخورد با آن ها:

۱/ هماتوم،

۲/ عفونت پوست ناحیه عمل و یا اپیدیدمواورکیت عفونی،

۳/ اپیدیدیمیت احتقانی و درد مزمن بیضه ها.

در صورت بروز هر یک از عارضه های غیرشایع یادشده، متقاضی باید به مرکز (مراکز) ارائه خدمت

وازکتومی مراجعه کند.

موارد منع استفاده مطلق:

باید توجه داشت هیچگونه منع مطلقی در انجام وازکتومی وجود ندارد، اما در برخی شرایط وازکتومی

باید با «احتیاط»، «تاخیر» ویا «ارجاع» به یک مرکز مجهز انجام گیرد. این موارد به شرح ذیل می باشند :

موارد احتیاط :

مواردی هستند که خدمت وازکتومی برای متقاضی با احتیاط انجام می شود. این موارد عبارت هستند

از:

* آسیب اسکروتوم و یا سابقه عمل جراحی آن،

* واریکوسل وهیدروسل بزرگ،

* عدم نزول بیضه یکطرفه ( وازکتومی در سمت نزول یافته انجام گرفته و اگر ۳ ماه بعد از عمل در مایع

منی اسپرم وجود داشته باشد، وازکتومی سمت مقابل نیز باید انجام گیرد)،

* دیابت.

موارد تاخیر :

مواردی هستند که وازکتومی با تاخیر (به منظور رفع مشکل و درمان در صورت لزوم) انجام می شود.

این موارد عبارت هستند از:

* بیماری مقاربتی فعال،

* التهاب سر آلت، لوله های اسپرم بر و یا بیضه ها،

* عفونت پوست اسکروتوم،

* عفونت حاد سیستمیک و یا گاستروآنتریت شدید،

* فیلاریازیس و الفانتیازیس،

* اپیدیدیمیت و یا اورکیت.

موارد ارجاع :

مواردی هستند که متقاضی باید برای انجام وازکتومی به بیمارستان ارجاع می شود. این موارد عبارت

هستند از:

* فتق کشاله ران،

* عدم نزول بیضه دو طرفه،

* اختلالات انعقادی،

* ایدز،

* وجود توده در کیسه بیضه ها،

* سابقه حساسیت به لیدوکایین.

تکنیک عمل وازکتومی بدون تیغ جراحی:

وازکتومی بدون تیغ جراحی توسط دو پنس خاص به نام های پنس شکافنده (Dissecting forceps) و

پنس گرد (Ringed clamp)، قیچی راست کوچک و پنس هموستات انجام می گیرد. با تزریق cc ۰.۵

لیدوکایین ۱ % یا ۲% بدون آدرنالین در زیر پوست و cc ۲.۵ از آن در هرطرف اسکروتوم، پوست و وازدفران

های چپ و راست بی حس می شوند. هر دو وازدفران از محل سوراخ ایجاد شده روی اسکروتوم خارج و

در دو نقطه به فاصله ۱ سانتی متر با نخ سیلک گره زده شده و فاصله ای از وازدفران که بین دو گره قرار

گرفته است، چیده می شود.

آزمایش ها و معاینه های لازم :

معمولا، قبل از انجام وازکتومی نیاز به درخواست هیچگونه آزمایشی نمی باشد. در گرفتن شرح حال،

سابقه پزشکی متقاضی بررسی شده و معاینه فیزیکی عمومی با توجه ویژه به دستگاه ژنیتال انجام

شود.

دستورهای پس از عمل :

* استراحت به مدت یک روز.

* آب نزدن به محل عمل تا دو روز.

* نداشتن تماس جنسی تا ۴ روز.

* پوشیدن شورت تنگ و یا بیضه بند و انجام ندادن کار سنگین تا یک هفته.

هشدارها و چگونگی برخورد با آن ها:

مواردی هستند که فرد وازکتومی شده درصورت رویارویی با آن ها، باید فوراً به مرکز یا مراکز انجام دهنده

وازکتومی مراجعه نماید.

۱/ تب بیش از ۳۸ درجه تا ۴ هفته، بویژه در هفته اول.

۲/ درد شدید ناحیه عمل که به مسکن های معمولی پاسخ ندهد.

۳/ خروج خون و چرک از محل زخم.

۴/ تورم بیش از حد اسکروتوم.

موارد قابل توجه در پیگیری ها و مراجعه های بعدی :

* بهتراست فرد وازکتومی شده یک هفته پس از عمل برای معاینه محل عمل به پزشک ارائه دهنده

خدمت مراجعه نماید.

* فرد وازکتومی شده باید سه ماه بعد از عمل از نظر آزواسپرمی (نبودن اسپرم در مایع منی) آزمایش

شود. لازم است در این مدت و تا اخذ نتیجه آزمایش، یک روش مطمئن جلوگیری از بارداری (مانند

کاندوم) مورد استفاده قرار گیرد. برای پیگیری و اطمینان از موفقیت کامل عمل، انجام اسپرم آنالیز بعدی

با فاصله زمانی یک ماه از آزمایش اول (چهار ماه پس از عمل) خواهد بود.

برگشت پذیری وازکتومی بدون تیغ جراحی:

وازکتومی بدون تیغ جراحی یک روش دائمی پیشگیری از حاملگی بوده و متقاضیانی که خواهان فرزند

دیگری هستند به هیچ عنوان نباید از این روش استفاده نمایند. در موارد نادری ممکن است متقاضی

پس از وازکتومی خواهان انجام عمل Reversal Vasectomy گردد.

Reversal Vasectomy (عمل جراحی برگشت وازکتومی)، یک عمل جراحی است که با استفاده از

میکروسکوپ و یا لـوپ انجام شده و طی آن دو انتهای بریده شده وازدفران به یکدیگر پیوند زده می

شوند. میزان موفقیت عمل برگشت بین ۶۰ تا ۸۰ درصد و ظهور اسپرم در مایع منی پس از عمل

برگشت، تا بیش از %۹۵ گزارش گردیده است .

کاندوم

توضیح روش :

کاندوم یک وسیله پیشگیری از بارداری از جنس لاتکس است. کاندوم تنها روشی است که علاوه بر

پیشگیری از بارداری از انتقال بیماری های قابل انتقال از تماس جنسی مانند STIs/HIV/AIDS نیز

پیشگیری می نماید. این وسیله در اندازه، طرح و رنگ های مختلف در دسترس بوده و توسط کارکنان

بهداشتی تعلیم دیده تجویز می شود.

مکانیسم عمل:

جلوگیری از ریختن مایع منی به داخل واژن و ممانعت از رسیدن اسپرم به تخمک.

اثربخشی:

اثربخشی کاندوم با استفاده صحیح، حدود ۹۷ درصد می باشد.

مزیت ها:

* جلوگیری از انتقال بیماری های منتقله از راه تماس جنسی (STIs/HIV/AIDS )،

* کاهش خطر بروز سرطان دهانه رحم،

* قابل استفاده در هرگروه سنی،

* کمک به جلوگیری از انزال زودرس،

* آسانی استفاده و نداشتن عوارض موضعی وعمومی،

* نداشتن آثار هورمونی،

* قابل استفاده بلافاصله پس از زایمان،

* نداشتن اثر بر شیردهی.

عیب ها:

* ایجاد حساسیت به کاندوم (در بعضی از کاربرها)،

* کاهش لذت جنسی به دلیل کاهش حس لمس،

* لزوم استفاده پس از نعوظ (Erection )،

* احتمال خارج شدن یا پاره شدن آن.

موارد منع مصرف کاندوم :

* حساسیت به لاتکس و بروز خارش در هرکدام از زوجین،

* ناهنجاری های دستگاه تناسلی مرد.

نکته های قابل توجه در مصرف کاندوم:

۱/ در هر بار نزدیکی باید از یک کاندوم جدید استفاده شود.

۲/ کاندوم باید پیش از مصرف مشاهده و از سالم بودن آن اطمینان حاصل شود.

۳/ کاندوم باید در حالت نعوظ وقبل از انجام نزدیکی به روی آلت کشیده شود.

۴/ لازم است بلافاصله پس از انزال برای خروج کاندوم اقدام شود. برای اینکار، در حالیکه هنوز نعوظ وجود

دارد، با گرفتن حلقه بالایی کاندوم نسبت به خارج نمودن آن اقدام خواهد شد.

۵/ با توجه به اینکه مالیدن لوبریکانتها (وازلین، روغن های نباتی وگیاهی و….) احتمال آسیب به کاندوم

و پاره شدن آن را افزایش خواهد داد، لازم است که از استفاده از این گونه مواد خودداری گردد (با توجه

به افزایش احتمال پاره شدن کاندوم در صورت استفاده همسر فرد از کرم های طبی، باید مصرف این کرم

ها به پس از تماس جنسی موکول گردد).

۶/ حین استفاده باید مواظب بود که کاندوم با ناخن، انگشت یا اتگشتر سوراخ نشود.

۷/ باید توجه نمود که کاندوم پس از انزال در داخل واژن باقی نماند.

۸/ نباید از کاندوم های شکننده، تاریخ گذشته، تغییر شکل و تغییر رنگ داده و یا کاندومی که بسته

بندی داخلی آن صدمه دیده است، استفاده کرد.

موارد قابل توجه در پیگیری ها و مراجعه های بعدی :

در پیگیری استفاده کنندگان کاندوم باید موارد ذیل به کاربرها تاکید شود:

۱/ ۴-۳ هفته پس از دریافت کاندوم، برای دریافت بسته بعدی، مراجعه نماید.

۲/ در هر مراجعه برای دریافت کاندوم می بایست درخصوص رضایت از روش، شکایت ها وچگونگی

استفاده از کاندوم با دقت پرسیده شود.

۳/ آگاهی فرد از روش اورژانس پیشگیری از بارداری (EC) بررسی شده و در صورت نیاز به فرد آموزش

داده شود.

۴/ باید داشتن قرص های روش EC از فرد سئوال شده و درصورت نیاز قرص های لازم در اختیار او قرار

گیرد.( مطابق دستورالعمل مربوطه).

چگونگی نگهداری کاندوم :

کاندوم بایستی دور از نور آفتاب، گرما، رطوبت، نور لامپ فلوئورسانس و اشعه ماورای بنفش بوده ودر

جای خنک و تاریک نگهداری شود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر