تبلیغات کلیکی و کسب در آمد لطفا کلیک کنید برای حمایت از ما

جستجو در کل مطالب این وبلاگ

۱۳۸۸ شهریور ۱۵, یکشنبه

ترشحات غیر طبیعی مهبل

ترشحات غیر طبیعی مهبل

ترشحات غیر طبیعی مهبل :

در صورتی که متوجه هرگونه تغییری در مقدار ترشحات مهبل (افزایش آن) و یا تغییر در رنگ، سفتی یا بوی آن شدید، از این نمودار (شکل 1-4) استفاده کنید. ترشحات دیواره مهبل و گردن رحم، مهبل را مرطوب و تمیز نگه می دارند. ترشحات تولید شده، معمولاً به صورت ماده ای رقیق و به رنگ سفید مایل به زرد تخلیه می شوند که مقدار و سفتی آن در طول دوره عادت ماهیانه متغیر است. میزان ترشحات در زمان تحریک جنسی و نیز در دوران بارداری افزایش پیدا می کند. این موضوع، کاملاً طبیعی است و جای نگرانی ندارد. با وجود این، افزایش ناگهانی مقدار ترشحات بدون هیچ گونه دلیل واضح و همچنین وجود هرگونه ترشح مهبلی که غیرطبیعی (همراه با درد شکم یا تب) به نظر برسد یا بوی ناخوشایندی داشته باشد، ممکن است نشانه ای از عفونت باشد.

2) پیشگیری از برفک مهبل :

قارچ ایجادکننده برفک، به طور طبیعی در مهبل وجود دارد.برفک در واقع رشد بیش از حد این قارچ است که باعث ایجاد علائمی مثل ترشحات مهبلی می شود.همچنین برفک ممکن است با دوره های عادت ماهیانه یا استفاده از مواد اسپرم کش هم ارتباط داشته باشد.همچنین بعد از مصرف آنتی بیوتیک برای درمان بیماریهای دیگر و نیز در زنان مبتلا به دیابت شیرین هم برفک شایع است.درصورتی که مکرراً به برفک مبتلا می شوید، اقدامات کمک کننده زیر می تواند مانع از عود دوره های بیماری شود:از صابونهای معطر استفاده نکنید.از وان کف صابون برای استحمام استفاده نکنید و از به کار بردن دئودورانتهای مهبلی یا دوش مهبل بپرهیزید.از مصرف مواد اسپرم کش اجتناب کنید.ممکن است لازم باشد روش جلوگیری از بارداری خود را عوض کنید.بهتر آن است که به جای تامپون (کهنه)، از نوار بهداشتی استفاده کنید.در صورتی که حتماً باید از تامپون استفاده کنید، آن را تند تند عوض کنید.لباسهای زیر گشاد و بافته شده از الیاف طبیعی (نخی) بپوشید.در صورتی که علی رغم این اقدامات، برفک همچنان مکرراً عود می کند، به پزشک خودمراجعه کنید تا احتمال وجود بیماریهای زمینه ای بررسی شود.

3) عفونتهای آمیزشی در زنان :

عفونتهایی را که در طی مقاربت (مهبلی، دهانی یا مقعدی) از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند،عفونتهای آمیزشی می نامند.هرچند این عفونتها، هم زنان و هم مردان را مبتلا می کنند (به مبحث عفونتهای آمیزشی در مردان ‌مراجعه کنید)ولی علایم در دو گروه اغلب متفاوت است.همچنین بسته به نوع رابطه جنسی، ممکن است نواحی مختلفی ازبدن علامتدار شوند. عفونت می تواند از مهبل به همه اعضای تولید مثلی گسترش پیدا کندو ممکن است در صورت درمان نشدن باعث صدمه دایمی آنها شود، حتی در صورتی که علایم کمی وجود داشته باشد. ابتلا به عفونت آمیزشی در طول دوره ی بارداری ممکن است جنین را قبل ازتولد در حین زایمان دچار عفونت کند.در صورتی که فکر می کنید شما یا همسرتان مبتلا به عفونت آمیزشی هستید، به پزشک خود یا به درمانگاه عفونتهای آمیزشی مراجعه کنید.باید تا زمانی که پزشک تأیید کند که عفونت برطرف شده است، از مقاربت پرهیز کنید. خطر ابتلا به عفونت آمیزشی را با مقاربت سالم می توان کاهش داد :

1)عفونت کلامیدیایی

علایم آن در زنان : اغلب هیچ علامتی ندارد یا فقط علایم کمی دارد. ممکن است ترشحات مهبلی غیر طبیعی یا موقع ادرار، درد یا سوزش وجودداشته باشد درصورتیکه عفونت لوله ها حمل تخمک (فالوپ) را گرفتار کند ممکن است تب ، درد شکم یا درد موقع مقاربت ایجاد شود. درمان : پزشک یک نمونه از گردن رحم تهیه می کند تا عامل عفونت را مشخص کند. درمان معمولا به آنتی بیوتیک انجام می شود. دوره خاموشی عفونت 21- 14 روز است

2) تبخال تناسلی

علایم آن در زنان : معمولا درد یا خارش ناحیه تناسلی یا رانها ایجاد می شود که به دنبال آن تاولهای کوچک ودردناک ظاهر می شوند .تاولها می ترکند وزخمهای سطحی ایجاد می کنند که باعث سوزش موقع ادرار کردن می شوند . زخمها بعد از 10 تا 21 روز بهبود پیدا می کنند. این بیماری ممکن است عود کند. درمان : تشخیص معمولا براساس ظاهر پوست داده می شود. داروهای ضد ویروسی خوراکی درصورتی که در ابتدای شروع بیماری مصرف می شوند ، طول مدت آن را کم می کنند. ولی قادر به ریشه کن کردن ویروسی نیستند . تبخال تناسلی موقعی که زخم ایجاد شده است بیشتر از سایر مواقع حالت مسری دارد ولی حتی بعد از بهبود زخم نیز ممکن است مسری باقی بماند

3) زگیل تناسلی

به صورت توده های گوشتی وصورتی رنگ برروی فرج ودربرخی موارد داخل مهبل روی دهانه رحم واطراف مقعد ایجاد می شود درصورتی که زگیل دراعضای داخلی ایجاد شود ممکن است متوجه آن نشوید. درمان : زگیلها را می توانید باجراحی یا با دارو از بین برد. دربرخی موارد ، زگیلها پس از درمان عود میکنند . بررسی منظم نمونه کردن رحم ضرورت دارد، چون برخی از انواع زگیلهای تناسلی با سرطان گردن رحم در ارتباط هستند. . دوره خاموشی عفونت 20-1 ماه است.

4) سوزاک

علایم آن در زنان : ممکن است درزنان علایمی نداشته باشد. ممکن است باعث ترشحات غیر طبیعی مهبل ، دردقسمت پایینی شکم وتب شود درصورت ابتلا به عفونت راست روده ، ممکن است درد موقع اجابت مزاج ایجاد شود. درمان : پزشک یک نمونه از مهبل یا راست روده تهیه می کند تا عامل عفونت زا را مشخص کند. درمان با آنتی بیوتیک هاانجام می شود. دوره خاموشی عفونت 21- 7 روز است

5) عفونت با ویروس ایدز

علایم آن در زنان : ممکن است در آغاز هیچ علامتی نداشته باشد اما برخی از افراد ممکن است به یک بیماری کوتاه مدت شبیه آنفلونزا مبتلا شوند که گاهی همراه با بثورات پوستی و بزرگ شده غده های لنفاوی است . بعد از سالها بدون علامت بودن ، ممکن است ایدز ایجاد شود.ویروس ایدز چه علامتدارباشد وچه بی علامت می تواند منتقل شود. درمان : تشخیص برمبنای آزمایش خون حدود 3 ماه یا بیش از 3 ماه بعد ازعفونت اولیه انجام می شود. معمولا افراد مبتلا به ایدز داروهای ضد ویروسی اغلب درکاهش پیشرفت بیماری به سمت ایدز تمام عیار موثر واقع می شود. دوره خاموشی عفونت 8- 6 روز است

6) شپش عانه

علایم آن در زنان : معمولا خارش شدید به ویژه شبها درناحیه عانه وجوددارد. اندازه شپش ها 1تا 2 میلیمتر است وممکن است با چشم هم دیده شوند. درمان : درمان با محلولی انجام می شود که قادر به نابود کردن شپش وتخمهای آن است . چنین محلولهایی را می توان بدون نسخه هم تهیه کرد. دوره خاموشی عفونت 17- 0 روز

است

7) سیفلیس

علایم آن در زنان : درمراحل اولیه زخمی بدون درد وفوق العاده مسری به نام شانکر درناحیه تناسلی یاداخل مهبل ایجاد می شود. دربرخی موارد ، متوجه زخم نمی شوید. درصورت درمان نشدن بیماری می تواند پیشرفت کند اعضای داخلی را گرفتار کند وباعث بثورات پوستی ، تب وبزرگ شدن غده های لنفاوی شود. درمان : تشخیص برمبنای آزمایش خون وتهیه نمونه از هرگونه زخم انجام می شود. درمان معمول به صورت دوره ای از آنتی بیوتیک تزریقی است . شاید لازم باشد تا 2 سال بعد از درمان مرتب آزمایش خون انجام دهید تا کنترل شود که آیا بیماری عودکرده است یا خیر. دوره خاموشی عفونت 12- 1 هفته است

8) عفونت تریکومویایی

علایم آن در زنان : ترشح مهبلی با بوی ناخوشایند ورنگ زرد مایل به سبز ایجاد می شود که با تحریک ودرداطراف مهبل همراه است ودرحین مقاربت درد ایجاد می شود. درمان : تایید تشخیص بابررسی نمونه ای ا زترشحاتی است که از واژن تهیه می شود. درمان معمولا با آنتی بیوتیک های خوراکی انجام می شود. . دوره خاموشی عفونت متغیر است

منبع amizeshirani تاریخ قرار گیری مطلب بعدی ۲۰ / ۳ / ۸۵

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر