تبلیغات کلیکی و کسب در آمد لطفا کلیک کنید برای حمایت از ما

جستجو در کل مطالب این وبلاگ

۱۳۸۸ شهریور ۱۶, دوشنبه

افسردگي پس ازايماني

افسردگي پس ازايماني



دکترحمید سجاد
مدیر سایت

http://community.iransalamat.com/about2143.html
--------------------------------------------------------------------------------

افسردگي پس ازايماني (Postnatal depression)

ترجمه اشكان ناصح

نامي است كه به نوعي افسردگي كه در برخي موارد پس از وضع حمل زنان را مبتلا مي نمايد اطلاق مي شود. حدود يك زن از هر 10 زن اين افسردگي را تجربه مي نمايند. اين اختلال معمولا در خلال يك ماهه نخست پس از وضع حمل آغاز مي شود اما حتي مي تواند تا 6 ماه بعد نيز ظهورش به تعويق افتد. در بعضي موارد افسردگي پسازايماني كاملا كوتاه مدت است اما در موارد ديگر در صورت عدم مداخلات درماني ممكن است ماه ها يا حتي سال ها با طول انجامد. افسردگي پسازايماني نبايد با موارد خفيف افسردگي كه بسياري از زنان پس از تولد نوزاد تجربه مي نمايند يا اختلال جدي تر اما كمتر شايع روان پريشي زايمان كه گاهي اوقات در هفته هاي نخست تولد كودك رخ مي دهد اشتباه شود. پذيرش داشتن احساس افسردگي مسئله مهمي است ،تا نپذيريد براي دريافت كمك اقدام نخواهيد كرد. برخي مادران بر اين باورند كه درماندگي آنها ناشي از بي كفايتي خود آنها در مقام يك مادر يا شخص است و در نتيجه بيان احساساتشان براي ديگر اشخاص اكراه آميز است . آنها درك نمي كنند كه به افسردگي پسازايماني مبتلا شده اند و به درمان و حمايت نياز دارند. نشانه هاي افسردگي پسازايماني از شخصي تا شخص ديگر متفاوت است و حتي در يك شخص در زمان هاي مختلف مي تواند چهره هاي مختلفي به خود بگيرد. اما روي هم رفته شما ممكن است برخي حالات زير را تجربه نماييد. به عنوان مثال شما ممكن است احساس كنيد:

• ناشادي، خلق پايين يا غمگيني در اغلب اوقات يا احساس گناه يا نااميدي.

• تحريك پذيري يا خشم بدون دليل، يا تنيدگي و ناتواني در آرامش يافتن.

• دلشوره زياد، درباره سلامتي خودتان يا كودكتان يا موضوعات كوچكي كه در حالت طبيعي به راحتي با آنها مواجه مي شويد.

• ترس و سراسيمگي، به عنوان مثال درباره ترك منزل يا تنها ماندن در منزل با كودكتان. بعضي مادران حملات هول (panic) را با نشانه هايي چون سرگيجه، دردهاي قفسه سينه يا مشكلات تنفسي تجربه مي نمايند.

• فرسودگي و عدم توان براي مواجهه با مسائل ساده و اگر چه خيلي خسته هستيد ممكن است مشكلاتي در زمينه خواب و خوابيدن داشته باشيد.

• ناتواني در تمركز يافتن يا تصميم گيري يا علاقه مندي به موضوعات جاري يا سر و وضع خودتان.

• دردهاي بدون منشاء فيزيكي.

اگر شما هر يك از اين نشانه ها را در بيش از يك هفته تجربه نماييد و يا هر احساس مشوش كننده ديگر را، با پزشك خود مشورت كنيد. خوشبختانه افسردگي پسازايماني در كلينيك هاي درماني نسبت به سال هاي گذشته پذيرش و رسميت بسيار بيشتري يافته است. بسياري از كاركنان خدمات بهداشتي با ارائه پرسشنامه اي به مادران و گرفتن شرح وضعيت آنها در خلال 8 هفته پس از وضع حمل به آنها در شناسايي افسردگي پسازايماني كمك مي نمايند.علل افسردگي پسازايماني به طور قطعي شناخته شده نيست. احتمالا تركيبي از عوامل مؤثر كه از شخصي به شخص ديگر نيز متفاوت است در سبب شناسي اختلال مطرح هستند. پيشنهاد شده است كه در برخي موارد تغييرات هورموني كه به دنبال وضع حمل اتفاق مي افتد با وقوع اين اختلال مرتبط هستند. اگر چه هيچ سند معتبري در خصوص اين ادعا وجود ندارد. سطح استروژن، پروژسترون و ساير هورمون ها با سرعت زياد از هنگام تولد نوزاد كاهش مي يابند اما به نظر مي رسد كه تفاوت اساسي در اختلاف هورموني ميان زناني كه افسردگي پسازايماني را تجربه مي كنند و زنان ديگر كه اين اختلال را تجربه نمي كنند وجود ندارد. اما به هر حال ممكن است كه برخي زنان به اين تغييرات هورموني نسبت به ساير زنان آسيب پذيرتر باشند.

فاكتورهاي ديگري كه ممكن است در افسردگي پسازايماني مشاركت داشته باشند مشتمل است بر :

• تجربه قبلي افسردگي به ويژه افسردگي پسازايماني.

• فقدان حمايت از جانب همسر يا ساير نزديكان.

• پريشاني يا نااميدي در خلال يك تولد آسيب زا، مشكل يا پيش رس يا خاتمه دادن به حاملگي قبلي.

• رويدادهاي فشار زاي اخير از قبيل نقل مكان يا داغديدگي.

• مسائل جاري از قبيل فقر يا نگراني هاي مالي.

• توقعات غير واقع بينانه در رابطه با خويش يا نوزاد.

برخي زنان قادر به كشف دلايل روشني براي احساس تشديد افسردگي خود نيستند، اين هرگز به معناي غير واقعي بودن احساسات آنها نيست.

درمان افسردگي پسازايماني متنوع است اما مي تواند مشتمل باشد بر:

• دارودرماني. روان پزشك شما ممكن است برايتان داروي ضد افسردگي تجويز نمايد. البته اگر شما در حال شير دادن به نوزاد خود هستند ممكن است پزشك شما تمهيدات ديگري بينديشد و يا در صورت لزوم،قطع شير دادن توسط خودتان را تجويز نمايد.

• درمان هاي روانشناختي. ممكن است روانپزشك شما را به يك مشاور يا روانشناس ارجاع دهد تا با تأكيد بيشتري بر درمان هاي روانشناختي و رفتارها به شما در درك و اداره افسردگي تان كمك شود.

• درمان هاي حمايتي. احتمالا حمايت هاي رسمي و غير رسمي در كنار ساير درمان ها مكمل برنامه درماني خواهد بود.

شركت نزديكان و خصوصا همسر شما در برنامه درماني بسيار حائز اهميت است و آنها نيز مي بايست در خصوص افسردگي پسازايماني و نشانه هاي آن به درك درستي نائل آيند .
_________________

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر